سون

صنعت پوشاک کشور در پیچ و خم مشکلات

هم‌اکنون بالغ بر 9660 واحد صنعتی در صنایع نساجی و پوشاک کشور فعال می‌باشند که این تعداد 11 درصد از کل بنگاه‌های فعال صنعتی کشور را تشکیل می‌دهند و میزان سرمایه‌گذاری ثابت صورت گرفته در این واحدها در حدود 66 هزار میلیارد ریال و در حدود 5 درصد از کل سرمایه‌گذاری صورت گرفته در صنعت کشور است و واحدهای مذکور بالغ بر حدود 297 هزار شغل ایجاد نموده‌ و در حدود 13 درصد از اشتغال صنعتی کشور را به خود اختصاص داده‌اند.

اشتغال‌زایی صنعت پوشاک نسبت به سایر صنایع بالاتر است؛ با وجود اينکه 5 درصد از سرمایه‌گذاری انجام شده در صنایع کشور در صنعت نساجی انجام شده، این مقدار سرمایه‌گذاری توانسته تا 13 درصد از اشتغال صنعتی را به خود اختصاص دهد که این امر ظرفیت صنایع نساجی در ایجاد اشتغال را به خوبی نمایان می‌سازد.

بر اساس آمارهای موجود، متوسط هزینه مورد نیاز جهت ایجاد اشتغال برای یک نفر در صنایع نساجی در حدود 25 درصد از متوسط هزینه ایجاد اشتغال یک نفر در کل صنعت کشور می‌باشد.

توجه به سایر آمار و ارقام در زمینه‌ی صنعت پوشاک نشان می‌دهد که تولید ناخالص داخلی ایران در سال 2011 را بالغ بر 480 میلیارد دلار است که در حدود 1 درصد از آن مربوط به ارزش‌افزوده صنایع نساجی، پوشاک و چرم می‌باشد و این در حالی است که ارزش‌افزوده تولیدی در زیرشاخه‌های این صنایع برابر نبوده و بر اساس آمار منتشر از سوی دفتر نساجی و پوشاک وزارت صنعت، معدن و تجارت، سهم ارزش‌افزوده از ارزش‌ محصول تولیدی در ریسندگی فاستونی کمترین و در حدود 10 درصد و در تولید پوشاک بیشترین و در حدود 85 درصد بوده است .

همچنین ارزش کل تولیدات صنایع نساجی، پوشاک و چرم کشور سالیانه بالغ بر حدود 14 میلیارد دلار برآورد مي شود.

آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد صادرات صنایع نساجی و پوشاک کشور طی 11 ماه نخست سال 91، 664 میلیون دلار اعلام نمود که نسبت به صادرات مدت مشابه سال گذشته 24 درصد افزایش یافته و در حدود 4.43 درصد از کل صادرات صنعتی کشور طی این مدت را به خود اختصاص داده‌ است.

همچنین واردات صنایع نساجی و پوشاک کشور نیز طی 11 ماه نخست سال 91 بالغ بر 1174.9 میلیون دلار بوده که 7 درصد نسبت به واردات در مدت مشابه سال گذشته کاهش یافته‌ است که می‌توان با در نظر گرفتن ارزش تولیدات داخلی منسوجات، میزان صادرات این محصولات از کشور و همچنین میزان واردات آن‌ها از طریق مبادی رسمی و غیر رسمی، نیاز سالیانه بازار داخلی به انواع محصولات صنایع نساجی، پوشاک و چرم را در حدود 17 میلیارد دلار برآورده نمود.

براساس آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، متوسط هزینه خرید پوشاک در هر خانوار بالغ بر سالیانه 5500 هزار ریال می‌باشد، نیاز بازار داخلی به انواع پوشاک را 3.5 میلیارد دلار در سال تخمین زد.

اما در زمینه‌ی مشکلات و چالش‌های پیش روی صنعت پوشاک نخست باید به عادت مصرفی مصرف‌کنندگان اشاره کرد؛ با وجود تبلیغات بسیار زیاد در زمینه‌ی ترغیب مردم به خرید محصولات داخلی باز هم مشاهده می‌شود که مصرف‌کنندگان تمایل شدیدی نسبت به خرید کالاهای مارک‌دار خارجی دارند و همین امر موجب شده تا تولیدکنندگان پوشاک ایرانی برای توزیع کالاهای باکیفیت خود در بازار،‌ به نصب مارک‌های خارجی روی محصولات خود متوسل شوند، چراکه در صنعت پوشاک ایران تقریبا بیشتر واحدهای تولیدی اقدام به برندسازی نکرده‌اند.

همچنین به علت بالا بودن نرخ تورم و هزینه‌های تولید، نرخ ارز و اجباری نبودن رعایت استاندارد برای واردات کالا به‌ویژه البسه، شاهد هجمه ورود لباس دست دوم به کشور هستیم که این البسه از کشورهایی مانند هند و پاکستان به بازار ایران سرازیر می‌شود. هم‌اکنون به‌دلیل افزایش بی‌رویه واردات پوشاک بی‌کیفیت اکنون نوعی رکود بر این صنعت حاکم شده است؛ این درحالی است که تولیدکنندگان با مشکلات دیگری همچون مالیات، بیمه‌کارگر و سایر هزینه‌ها که افزایش هزینه تمام شده تولید را به همراه دارد مواجه هستند.

همچنین یکی از بزرگترین معضلات حال حاضر صنایع نساجی و پوشاک تأمین نقدینگی می‌باشد که در صورت حل این مشکل، صنایع نساجی و پوشاک خواهند توانست برخی از مشکلات را پشت سر بگذارند.

روی دیگر سکه درد کهنه و آزاردهنده نقدینگی است. افزایش نرخ ارز باعث شده است قیمت تمام‌شده واردات پوشاک افزایش یابد. اما نباید فراموش کرد که قیمت تمام‌شده مواداولیه و ماشین‌آلات هم برای تولیدکننده داخلی افزایش یافته و افت ارزش سرمایه در گردش و نقدینگی تولیدکننده داخلی باعث شد تا نتواند خلأ ایجاد شده در نتیجه افت واردات را جبران کند. به‌طوری که برآوردهای اولیه نشان می‌دهد میزان سرمایه‌ در گردش مورد نیاز واحدهای تولیدی در سال‌جاری نسبت به سال قبل، چند برابر شده است و بانک‌ها هم متأسفانه کمترین توجهی به مشکلات بخش‌های تولیدی ندارند و کسی از مسئولان هم پاسخگوی مشکلات تولیدکنندگان پوشاک و محصولات نساجی نیست.

در حال حاضر از یک سو، تولید پوشاک در داخل کشور، پاسخگوی نیاز مصرف‌کنندگان نیست و از سوی دیگر، بخش عمده‌ای از تولیدات باکیفیت ایران به بازارهای هدف صادر می‌شود، بنابراین امروزه شاهد افزایش گرایش مصرف‌کنندگان برای خرید پوشاک خارجی هستیم، بنابراین باید سعی شود علاوه بر برندسازی در صنعت تولید پوشاک، نسبت به ترویج فرهنگ استفاده از البسه تولید داخل در بین مصرف‌کنندگان اقدام شود. البته باید به خاطر داشته باشیم که در شرایط فعلی، تولیدکنندگان وضعیت بهتری نسبت به گذشته دارند.

در این رابطه و به منظور ساماندهی نظام توزیع کالا و خدمات، لازم است تا اصناف کشور به سمت برگزاری حراج و فروش‌های فوق‌العاده هدایت شوند، زیرا در این طرح‌ها باید از عرضه کالاهای داخلی حمایت شود، بنابراین طرح‌های مذکور یکی از بهترین راه‌حل‌ها برای حمایت از واحدهای تولیدی کوچک و متوسط محسوب می‌شود. همچنین برگزاری نمایشگاه‌های توانمندی و معرفی برندهای ایرانی ازجمله حمایت‌های مهم به شمار می‌رود که برای همه تولیدکنندگان امری ضروری است.

www.garanee.ir

سون.com

مشکلات در نسج صنعت نساجی فرو رفته است

www.garanee.ir

سون.com

نساجی؛ صنعت با مزیت، بدون حمایت

گروه صنعت و معدن- دسترسی آسان به مواد اولیه مورد نیاز و بومی بودن صنعت نساجی نیز نتوانست نظر مسوولان را برای حمایت از این صنعت جلب کند. صنعتی که از ارزش افزوده بالایی برخوردار است و بسیاری از کشورها فاز اول صنعتی شدن را با عبور از آن آغاز کردند، با این حال این صنعت هنوز نتوانسته به جایگاه خود در جهان دسترسی پیدا کند.
صنعت نساجی و پوشاک در رده صنایعی قرار دارد که مزایای بسیار آن از جمله قدرت اشتغالزایی بالا، ارزآوری، تولید ثروت ملی، نیاز به سرمایه‌گذاری کمتر نسبت به سایر صنایع ، ارزش  افزوده بالا و... موجب شده تا بسیاری از کشورها صنعتی شدن خود را از صنایعی مانند نساجی و پوشاک آغاز کنند، با این حال کم توجهی به صنعت نساجی و پوشاک در ایران موجب شد تا این صنعت در سال‌های اخیر نه تنها رشد را تجربه نکند، بلکه با رکود نیز مواجه شود. به گفته فعالان این صنعت در سال‌های اخیر نساجی به دلایل مختلفی دچار نوسانان در بازار و تولید شد و برخی از شرکت‌ها و کارخانه‌های بزرگ نیز رکود و ورشکستگی را تجربه کردند. بهره‌گیری از ماشین‌آلات فرسوده، کمبود نیروی انسانی متخصص، واردات بی‌رویه، کمبود نقدینگی و قاچاق کالا و... از عمده معضلات این بخش محسوب می‌شود. مشکلاتی که با کم‌توجهی  دولت از این صنعت و  عدم تزریق سرمایه مورد نیاز در این سال‌ها شدت گرفت و در صورت بی توجهی به این مسائل و در نظر نگرفتن آنها به زودی شاهد افول بیش از پیش این صنعت خواهیم بود.
از سوی دیگر صنعت نساجی و پوشاک در دنیا در گروه صنایع پرسود قرار دارد و توجه ویژه به این بخش موجب شده تا گردش مالی آن به حدود هزار و 400 میلیارد دلار در سال برسد؛ رقمی که سهم اندکی از آن به ایران اختصاص دارد .
بر اساس آمار اعلام شده از سوی انجمن صنایع نساجی ایران در حال حاضر گردش مالی این بخش 9 تا 10میلیارد دلار بر مبنای ارزش افزوده است که در صورت رفع موانع و مشکلات این صنعت امکان رشد این رقم وجود دارد.
در این راستا، دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی ایران در گزارشی با عنوان «مزیت‌های مهم صنعت نساجی و پوشاک در ایران» که از سوی «شیوا رضی پور» تهیه شده، به بررسی دلایل عدم توسعه مناسب صنعت مذکور در کشور و بیان راهکارها پرداخته است.
مزایای صنعت نساجی
صنعت نساجی و پوشاک در کشور به پشتوانه چند هزار ساله دارای مزایای بسیاری است که راه را  برای پیشرفت و توسعه این صنعت هموار کرده است. دسترسی به منابع تامین مواد اولیه مورد نیاز را می‌توان بزرگترین مزیت این صنعت در کشور دانست، چرا که امکان کاشت پنبه به عنوان مهم‌ترین و قدیمی‌ترین مواد اولیه مورد نیاز این صنعت در کشور وجود دارد و در صورت رفع موانع موجود و رشد تولید پنبه، می‌توان  شاهد رشد این صنعت در کشور بود.
دسترسی آسان به مواد اولیه را می‌توان یکی از مزیت‌های اصلی هر صنعتی دانست، با این حال در سال‌های اخیر و به دلیل قیمت پایین خرید پنبه، کاشت این ماده حیاتی برای صنعت نساجی در  کشور 50 درصد کاهش داشته است. براساس آمار ارائه شده از سوی دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی ایران، کاشت پنبه در مقایسه با سال‌های گذشته در حدود 50 درصد کاهش یافته، به طوری که در حال حاضر تنها 30 درصد از نیاز سالانه صنایع ریسندگی از طریق تولیدات داخلی تامین می‌شود و مابقی از طریق واردات.  استفاده از سایر الیاف همچون پلی استر دیگر راهکاری است که فعالان این صنعت به آن روی آورده‌اند و با این شرایط می‌توان گفت گرهي که با دست باز می‌شود در حال حاضر به دندان رسیده است.
در دسترس بودن محصولات پتروشیمی را می‌توان دیگر مزیت این صنعت دانست، ایران با وجود منابع عظیم نفت و گاز و تاسیس واحدهای پتروشیمی توان تولید مواد اولیه مورد نیاز برای این صنعت را دارا است، با این حال این مزیت نیز بدون مشکل نیست. شیوه خرید مواد اولیه از بورس کالا به صورت نقدی عمده مشکلی است که موجب شد تا دسترسی فعالان این صنعت به این ماده اولیه نیز محدود شود. به گفته فعالان این صنعت، روش پیش گرفته در عرضه محصولات پتروشیمی موجب ورود سرمایه‌های سرگردان به این حوزه و شیوع دلال‌بازی شده است. مشکلی که موجب شد تا تولیدکنندگان خواستار بازگشت گذشته در عرضه محصولات پتروشیمی شوند. (در روش پیشین فروش خارج از بورس و با توافق خریدار و تولیدکننده  و به صورت اقساطی صورت می‌گرفت.)
بومی بودن صنعت نساجی در کشور را می‌توان دیگر مزیت این صنعت دانست، مزیتی که امکان دسترسی به جمعیت مصرفی بالغ بر 75 میلیون نفر را برای تولیدکنندگان فراهم می‌کند. داشتن جمعیتی در حدود 75 میلیون نفر بهترین فرصت برای پیشرفت هر صنعتی محسوب می‌شود و تنها کافی است تولیدکنندگان رفع نیاز مصرف‌کننده را در دستور کار خود قرار دهند. براساس استاندارد متوسط دنیا در کشورهای در حال توسعه هر نفر سالانه به 20 متر پارچه نیاز دارد که با توجه به جمعیت 75 میلیون نفری ایران باید سالانه یک میلیارد و 500 میلیون متر پارچه در کشور تولید شود، اما در حال حاضر تولید داخلی کشور بیش از 800 متر نیست و رشد دو برابری لازمه تامین کل نیاز داخل  است. براساس آمار اعلام شده از سوی دفتر مطالعات آماری و راهبردی انجمن صنایع نساجی ایران ظرفیت نصب شده بافندگی در کشور در حدود یک میلیارد و 200 میلیون متر است که به دلیل وجود برخی مشکلات از آن به طور کامل استفاده نمی‌شود و به همین دلیل بخشی از نیاز داخل از طریق واردات یا قاچاق تامین می‌شود.
دسترسی صنعت نساجی و پوشاک ایران به جمعیت 400 میلیون نفری کشورهای منطقه، دسترسی به جمعیت 5/1 میلیاردی مسلمانان جهان ،
 حضور در بین کشورهای صنعتی اسلامی گروه D8، ... را می‌توان از دیگر مزیت‌های این صنعت دانست که در صورت رفع موانع شرایط برای رشد این صنعت را فراهم می‌‌کند.
اقدامات اساسی برای رسیدن به رشد
هرچند صنعت نساجی و پوشاک کشور دارای مزایای بی‌شماری است، اما برای بهبود و پیشرفت این صنعت و همگام شدن آن با استانداردهای جهانی باید برخی از موارد را مد نظر قرار داد. مواردی که امروزه کمتر مد نظر قرار گرفته و به همین دلیل این صنعت که سابقه‌ای چند هزار ساله دارد هنوز نتوانسته آنچنان که باید جایگاه خود را در جهان پیدا کند. توجه صنایع نساجی و پوشاک به سلیقه بازارهای جهانی، ایجاد برند و حمایت از برندهای موجود، افزایش کیفیت تولیدات نساجی و پوشاک و توجه به استاندارد‌های بین‌المللی، استفاده از تکنولوژی و ماشین‌آلات به روز در صنعت نساجی و پوشاک کشور، جذب سرمایه گذاری خارجی و انتقال دانش و مهارت،  از جمله اقداماتی است که باید در دستور کار قرار گیرد تا شرایط برای رسیدن به جایگاه اصلی این صنعت فراهم شود.

www.garanee.ir

سون.com

صنعت پوشاک کشور در پیچ و خم مشکلات

به اذعان بسیاری از فعالان اقتصادی، صنایع مختلف کشور درحال حاضر از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند؛ در این بین وضعیت صنعت پوشاک به علت داشتن رقبای بسیار در سطح دنیا و نیز قاچاق بسیار زیاد پوشاک به کشور، وضعیت نابسامان تری در بین صنایع فعال کشور دارد.

به گزارش اقتصادپرس ، صنایع تولید منسوجات و پوشاک در سراسر دنیا از اهمیت ویژه ای برخورداند بطوری که می توان ادعا کرد که مسیر صنعتی شدن کشورهای پیشرفته از رشد و توسعه صنایع نساجی آن ها نشأت گرفته و در واقع تولید منسوجات مختلف راه را برای صنعتی شدن آن ها هموار کرده است.

هم اکنون بالغ بر 9660 واحد صنعتی در صنایع نساجی و پوشاک کشور فعال می باشند که این تعداد 11 درصد از کل بنگاه های فعال صنعتی کشور را تشکیل می دهند و میزان سرمایه گذاری ثابت صورت گرفته در این واحدها در حدود 66 هزار میلیارد ریال و در حدود 5 درصد از کل سرمایه گذاری صورت گرفته در صنعت کشور است و واحدهای مذکور بالغ بر حدود 297 هزار شغل ایجاد نموده و در حدود 13 درصد از اشتغال صنعتی کشور را به خود اختصاص داده اند.

اشتغال زایی صنعت پوشاک نسبت به سایر صنایع بالاتر است؛ با وجود اینکه ...

www.garanee.ir

سون.com

دردشناسی صنعت پوشاک ایران در هزارتوی مشکلات

آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که در صنعت پوشاک و لباس سرمایه‌گذاری کنید؟ می‌دانید تولیدکنندگان ایرانی که تلاش دارند لباس تولید داخل را بر تن شما ببینند، چه مشکلاتی دارند و چه انتظاراتی؟ پرسش‌ها و چالش‌های پیش روی فعالان صنعت پوشاک و محصولات نساجی ایران کم نیست و اگر بخواهید پای درد دل تولیدکنندگان داخلی بنشینید، قصه‌شان از جنس غصه است و مشکلات زیادی آنها را در رقابت با تولیدکنندگان خارجی، به‌ویژه واردات غیررسمی یا همان قاچاق حاشیه‌نشین کرده است. آنها امیدوار بودند و هستند که دست‌کم به‌دلیل بالارفتن ارزش ارز در کشور و گران‌ترشدن قیمت پوشاک خارجی، سهم بیشتری از بازار را در رقابت با برندهای خارجی به‌دست بگیرند اما حجم بالای مشکلات تاکنون باعث شده که نتوانند به آرزویشان دست یابند؛ آرزویی که می‌توان در یک جمله خلاصه کرد و آن جمله این است: پوشاندن تن ایرانیان به تولید ایرانی.

برای دردشناسی دشواری‌های تازه صنعت پوشاک و محصولات نساجی ایران به سراغ کسی رفتیم که فعالیت در این صنعت را دوسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی کلید زد، صادرکننده نمونه شد و نزدیک به 11سال است که اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران را ریاست می‌کند. با محمود نبوی در ساعات پایانی شب، موقعی که خسته از واحد تولیدی‌اش بازگشته بود، گفت‌وگو کرده‌ایم. آنچه می‌خوانید برشی است کوتاه از دردهای تولیدکنندگان صنعت پوشاک و محصولات نساجی ایران؛ دردهایی به‌جامانده از سال‌های دور و آمیخته با چالش‌ها و بی‌ثباتی‌هایی از جنس امروز.

www.garanee.ir

سون.com